Quinoa to święte zboże dawnych Inków. Od tysiącleci uprawiane było na stokach Andów.

Komosa pochodzi z Ameryki Południowej, gdzie uprawia się ją od 5 tysięcy lat.

Quinna wykazuje obecność dużej zawartość białka, które mieści w sobie wszystkie dziewięć niezbędnych aminokwasów. Wśród nich znajduje się lizyna – składnik niezbędny dla wzrostu i naprawy tkanek.Komosa może być szczególnie cenne dla osób z migrenowymi bólami głowy, cukrzycą oraz miażdżycą.

Stanowi źródło m. in.

Cynku

Potasu

Żelaza

Miedzi

Manganu

Fosforu

witaminy z grupy B

Komosa ryżowa to także dobre źródło ryboflawiny, która jest niezbędna do prawidłowej produkcji energii w komórkach. Ryboflawina (witamina B2) powoduje zmniejszenie częstotliwości ataków migreny najprawdopodobniej dzięki poprawę przemian energetycznych w mózgu i komórkach mięśniowych.

Quinoa jest dobrym źródłem magnezu, minerału, który relaksuje strukturę naczyń krwionośnych, zapobiegając ich zwężeniu i rozszerzaniu charakterystycznemu przy migrenach. Badania wykazały, że zwiększone spożycie magnezu było związane ze zmniejszoną częstotliwością napadów migreny.

Quinoa jest bardzo dobrym źródłem magnezu, minerału, który relaksuje naczynia krwionośne.

Ponieważ niski poziom magnezu wiąże się z podwyższonym ryzykiem nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, zaburzenia rytmu serca, to starożytne ziarno powinno być stałym elementem diety.

Spożywanie porcji pełnego ziarna, takiego jak quinoa, co najmniej 6 razy w tygodniu jest szczególnie dobrą rekomendacją dla kobiet po menopauzie z wysokim poziomem cholesterolu, wysokim ciśnieniem krwi lub innymi czynnikami chorób układu krążenia

Jedzenie sześć razy w tygodniu posiłków pełnoziarnistych powoduje:

• spowolnienie rozwoju miażdżycy, tj. odkładania się płytki miażdżycowej, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych.

• zminimalizowanie progresji zwężenia, tj. zmniejszenie średnicy tętnic.

Quinoa jest bardzo dobrym źródłem manganu i miedzi, dwóch minerały, które służą jako kofaktory dla enzymu dysmutazy ponadtlenkowej. Enzym ten jest antyoksydantem, który pomaga chronić mitochondria przed uszkodzeniem oksydacyjnym mającymi miejsce podczas produkcji energii, jak również chroni inne komórki, takie jak czerwone ciałka krwi, od szkód spowodowanych przez wolne rodniki.

Spożywanie produktu bogatego w błonnik nierozpuszczalny, takiego jak quinoa, może pomóc kobietom uniknąć kamieni żółciowych.

Nierozpuszczalny błonnik przyspiesza czas transportu pokarmu przez jelita jelitowego, zmniejsza wydzielanie kwasów żółciowych (jego nadmierna ilość przyczynia się do powstawania kamieni żółciowych), zwiększa wrażliwość na insulinę i obniża stężenie trójglicerydów (tłuszczów we krwi).

Amarantus, czyli szarłat należy do najstarszych roślin uprawnych świata.

Jego niezwykłe walory odżywcze doceniali już Inkowie i Majowie.

Co spowodowało, że coraz więcej osób interesuje się tą rośliną?

Wartościowe białko

Amarantus, to przede wszystkim niezwykle cenne źródło białka.

Okazuje się, że w nasionach jest go więcej niż w mleku, w dodatku białka posiadającego wszystkie aminokwasy egzogenne (zwłaszcza dużo lizyny).

Na korzyść przemawia również dobra równowaga pomiędzy aminokwasami zasadowymi i siarkowymi.

Co więcej jest to białko o niezwykle wysokim stopniu przyswajalności, którego ilość podczas odpowiednich procesów technologicznych nie obniża się. Jego wartość wynosi 75%.

Dla porównania wartość białka zawartego w kukurydzy wynosi 44%, w soi 68%, w mięsie 70%, w mleku 72%.

Najwyższą wartość białka (nawet powyżej 90%) osiągają ziarna i przetwory z amarantusa zmieszane z tradycyjnymi zbożami, np. z płatkami owsianymi.

W nasionach znajduje się również dużo jedno- i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, ze sporym udziałem bardzo cenionych ze względów zdrowotnych kwasów GLA (tak licznie zgromadzonych np. w wiesiołku).

Ich obecność przyczynia się znacznie do poprawy zdrowia, zwłaszcza do obniżenia poziomu cholesterolu.

Nie bez znaczenia jest również obecność błonnika, który nie tylko wpływa na kształtowanie odpowiedniego poziomu cholesterolu, lecz poprawia perystaltykę jelit i oczyszcza przewód pokarmowy.

Amarantus jest źródłem wielu składników mineralnych, zwłaszcza wapnia (250 mg/100 g nasion), fosforu, potasu i magnezu.

Spożycie 100 g nasion amarantusa pokrywa 1/3 dziennego zapotrzebowania na wapń.

Pod względem ilości żelaza (15 mg w 100 g nasion) bije na głowę niemal wszystkie rośliny, z osławionym szpinakiem włącznie, co z powodzeniem można wykorzystywać w stanach anemii, a także w diecie kobiet ciężarnych potrzebujących w tym okresie szczególnie dużo tego pierwiastka.

Włączenie do jednego posiłku dziennie dania przygotowanego z nasion amarantusa całkowicie pokrywa zapotrzebowanie na żelazo.

Pod względem witamin występuje ich tyle samo co w innych zbożach.

Ziarno lekkostrawne i bogate w błonnik

Amarantus jest produktem nie tylko wyjątkowo odżywczym, ale także lekkostrawnym.

W porównaniu z innymi zbożami zawiera stosunkowo dużo błonnika, zawiera go więcej nawet niż słynne otręby owsiane.

Znacząca obecność włókna stawia tę roślinę w rzędzie produktów przeciwdziałających chorobom układu krążenia.

Zawiera też takie substancje jak skwaleny, opóźniające procesy starzenia organizmu i antyoksydanty przeciwdziałające chorobom nowotworowym.

Z powodzeniem można stosować go w żywieniu osób z hiperlipidemią, anemią, miażdżycą, cukrzycą, chorobami układu nerwowego, krążenia i kostnego, a także może być składnikiem diety dzieci chorych na celiakię, gdyż nie zawiera glutenu.

Kasze mają właściwości odżywcze i lecznicze. Słynne szpitalne kleiki robione na bazie kaszki manny, kaszy jęczmiennej i grysiku kukurydzianego poprawiają funkcjonowanie nerek, dróg żółciowych i pozwalają wątrobie na regenerację.

Składniki takie jak cynk, selen i siarka, zawarte w kaszach sa ważne dla naszej skóry. Dzięki nim bowiem naskórek lepiej broni się przed działaniem niekorzystnych czynników środowiska i dłużej zachowuje jędrność. Cynk jest niezbędny w procesie powstawania kolagenu, selen natomiast chroni przed wolnymi rodnikami, a siarka  dostarcza skórze odpowiedniej porcji wilgoci.

Aby jednak zadziałały w pełni, musisz je regularnie dostarczać z pożywieniem. Najbogatszym ich źródłem są właśnie kasze, mąka z grubego przemiału, płatki owsiane.

Jeżeli ktoś cierpi na poważne wyziębienia organizmu i ma chorą wątrobę powinien jadać kaszę gryczaną, bo ta rozgrzewa organizm.

Z kolei płatki owsiane, o czym nie każdy wie, posiadają psychoaktywne substancje, które pomagają w leczeniu depresji.

Natomiast kasza jaglana /jest zasadowa!!/ otrzymywana z prosa jest jednym z najbardziej lekkostrawnych produktów, jakie znamy, a jednocześnie zawiera lecytynę, która zbawiennie wpływa na mózg i drugą substancję – krzemionkę, która znacząco poprawia stan chorych stawów. Kasza zawiera wszystkie właściwosci odżywcze ziaren i nasion z których pochodzą.

Na kasze przeznacza się ziarnko gryki/kasza gryczana/, pszenicy/kasza manna i kuskus, jeczmienna/kasza jeczmienna/, proso/kasza jaglana/, owsa/ platki owsiane/, kukurydza/kasza kukurydziana.

Ziarna te czyści sie, poleruje, rozdrabia lub miażdży.
Ponieważ dalej ich sie nie przerabia zawierają wszystkie witaminy i minerały takie jak:
Witaminy z grupy B/
Witamina E
Witamina PP
Kwas foliowy
Potas
Fosfor
Selen
Siarke
Magnez
Żelazo
Cynk
Mangan
Wapń
Krzem

Jakie korzyści daje nam spożywanie kasz?

Kasze są žródłem:

białka roslinnego
błonnika
skrobi

10 dag kaszy zaspokaja dzienną dawkę na weglowodany. Kasze ugotowana na sypko, bez dodatku tłuszczu są lekkostrawne, nie obciążają i nie drażnia żołądka, poprawiają funkcje  jelit, co zapobiega tworzeniu się polipów w jelicie grubym, czy też nowotworów tego narządu.

Kasze poleca się osobom cierpiącym na zaparcie. Kasze są wskazane dla nadcisnieniowców, gdyz  potas obniża ciśnienie, osoby majace anemie /kasza jaglana i gryczana, gdyz zawieraja sporo zelaza oraz dla diabetyków gdyz zawierają
dużą ilość skrobi.

Uwaga!
Ze względu na zawartość siarki, fosforu i chloru kasze nie są wskazane dla osób z wrzodami żołądka, dwunastnicy, cierpiacymi na zgagę, chorzy w trakcie leczenia nowotworów czy też z wysoką gorączką.

Rodzaj kasz i ich zawartość:

–Kasza jaglana pozyskiwana jest z prosa, zawiera lecytyne i krzemionke, która pozytywnie
wpływa na funkcjonowanie stawów. Ma sporo skrobi, dużo białka, dużo Wit.B, żelaza, miedzi.
Nie zawiera glutenu. Jako jedyne zboże ma alkaliczny odczyn, podnosi odporność, ochładza
organizm, osusza gorący śluz organizmu, zalecany przy gorącu żołądka- ludzi o wilczym głodzie, przy zakwaszeniu organizmu, harmonizuje żołądek, przewód pokarmowy, przy wymiotach w ciąży, jako lek przeciw cukrzycy, pomaga leczyć zapalenie śluzówki żołądka, zalecany przy chorobie nowotworowej.

–Kasza jęczmienna powstaje z jeczmienia, posiada dużo rozpuszczalnego błonnika, a więc pomaga przy zaparciach. Wpływa  lekko ochładzająco na  organizm, moczopędna, ma działanie odświeżające, usuwa gorąco organizmu i gorąco lata, można go stosować przy gorączce i katarze siennym

–Kasza gryczana otrzymuje sie z gryki, zawiera dużo błonnika roślinnego, kwasu foliowego, magnezu, potasu, fosforu, cynku. Nie zawiera glutenu. Wpływa silnie rozgrzewająco, oddziałuję głównie na serce, przeciwdziała śluzowi, polecana głównie do jedzenia w zimne dni.

–Kasza kukurydziana powstaje z ziaren kukurydzy, zawiera białko ale nie jest bardzo wartościowe, ze wzgledu na swój skład jest polecana dla alergików i na niedokrwistość.

–Kasza kuskus pozyskiwana jest z pszenicy durum. Nie zawiera błonnika ma mało witamin i minerałów.

–Płatki owsiane powstaja z ziaren owsa.Owies wzmacnia zmęczony organizm, rozgrzewa marznących, wzmacnia ścięgna, daje siłę fizyczną i energię, usuwa wilgoć, wzmaga apetyt, działa przeciwbiegunkowo.