Imbir

ginger-389906_960_720

Imbir jest używany do celów leczniczych i jako przyprawa od co najmniej 5000 lat.
Imbir jako roślina lecznicza opisany jest w jednej z najstarszych chińskich ksiąg medycznych z około 2700 r. p. n. e. Imbir należał do najwartościowszych surowców leczniczych w starożytnej medycynie indyjskiej, tybetańskiej i chińskiej. Z medycyny Dalekiego Wschodu przeniknął do lecznictwa europejskiego.

 

Imbir dziala silnie:

-przeciwbakteryjnie
-przyciwgrzybowo
-przeciwwirusowow
-przeciwzapalnie
-przeciwlojotokowe
-pojędrnia skóre oraz błony śluzowe
-odkaża
-jest antyseptyczny
-pobudza wydzielanie soków trawiennych i żółci
-zapobiega zastojom żółci
-przyspiesza detoksykacji w wątrobie
-poprawia krążenie skórne, mózgowe, wieńcowe  i w kończynach
-pomocny jest przy leczeniu chorób skóry jak np łuszczycy, łupieżowi itp
– pomocny jest przy leczeniu chorób wirusowych, grzybicznych i bakteryjnych
Imbir można wcierać w skóre przy przeziębieniach, zmarznięciach, reumatyzmie czy zimnicy kończyn.
Bez względu na to, czy masz rozstrój żołądka, dreszcze czy jesteś przeziębiony, pomóc ci może imbir lekarski.

 

Środek łagodzący na żołądek
Imbir należy do najskuteczniejszych leków na chorobę lokomocyjną oraz pospolite rozstroje żołądka. Badania wykazały, że działa równie dobrze jak niektóre środki przeciw nudnościom. Jeśli na przykład masz skłonność do choroby lokomocyjnej, powinieneś przyjąć imbir, zanim wsiądziesz do samochodu lub znajdziesz się na pokładzie promu czy statku. Przyjmuj 1/4 łyżeczki sproszkowanego imbiru, gram imbiru w postaci kapsułki lub centymetrowy plasterek świeżego kłącza imbiru przynajmniej 20 minut przed podróżą.

Związki chemiczne, nadające imbirowi pikantny smak – głównie gingerol i szogaol – wydają się zmniejszać:

-skurcze jelit
-zobojętniają kwasy trawienne
-hamują ośrodek wymiotny w mózgu

Imbir stosowany był już nawet dla zmniejszenia nudności towarzyszących chemioterapii, a także pooperacyjnych.

Przeciwdziałać migrenom
Duńscy badacze dowiedli, że 1/3 łyżeczki świeżego lub sproszkowanego imbiru, przyjęta przy pierwszych oznakach migreny, może zmniejszyć jej nasilenie przez hamowanie prostaglandyn – związków chemicznych, które powodują stan zapalny w naczyniach krążenia mózgowego. W przeciwieństwie do aspiryny i pokrewnych jej leków imbir blokuje jedynie te rodzaje prostaglandyn, które wywołują stan zapalny, a nie te, które pełnią pożyteczne funkcje, jak wzmacnianie śródbłonka żołądka.
Łagodzić bóle stawów
Te same prostaglandyny, które przyczyniają się do migrenowego bólu, powodują także obrzęki stawów u osób chorych na reumatoidalne zapalenie stawów lub zapalenie kostno-stawowe. Wielokrotne przykładanie zmiażdżonego kłącza imbiru do skóry może przynieść dodatkową ulgę poprzez uszczuplenie zasobów substancji P – neuroprzekaźnika, który przekazuje sygnały bólu do rdzenia kręgowego i ostatecznie do mózgu

Zmniejsza zakrzepy krwi
Lekarze często zalecają pacjentom przyjmowanie aspiryny co drugi dzień, ponieważ „rozrzedza” ona krew, uniemożliwiając agregację płytek krwi, komórkowatych struktur, które mogą powodować zakrzepy, zwiększając w ten sposób ryzyko zawału serca.

Imbir ma podobne działanie, jednak nie powoduje rozstroju żołądka, wywoływanego często przez aspirynę (oczywiście jeśli twój żołądek nie jest wrażliwy na imbir lub nie zjadasz go zbyt dużo).

Zmniejszać duszność towarzyszącą przeziębieniom
Imbir może hamować wytwarzanie przez organizm substancji, które prowadzą do skurczu oskrzeli i do gorączki. Gingerole w imbirze działają też jako naturalne substancje przeciwkaszlowe.

Obniżać stężenie cholesterolu
Badania laboratoryjne sugerują, że imbir zmniejsza wchłanianie cholesterolu przez organizm i ułatwia jego wydalanie.

Łagodzić skurcze menstruacyjne
Związki chemiczne w imbirze działają przeciwskurczowo. Hamują bolesne skurcze macicy, a także mięśni gładkich przewodu pokarmowego.
Hamuje wzrost komórek Raka jelita grubego, stosowany w leczeniu raka jajnika oraz w hamowaniu wzrostu guzów.

Możesz go przyjmować w postaci:

-herbatki imbirowej /Filiżanki / zaparzona z torebki lub 1/2 łyżeczki startego kłącza. Parz w filiżance gorącej wody

-tabletki-zwyczajowa dawka to 100–200 miligramów 3 razy dziennie.

-lub też dodawać go do jedzenia

-lub pogryzać imbirowe „orzeszki”

Oto lecznicze ilości innych postaci imbiru:

Centymetrowy plasterek kłącza imbiru. Starcie imbiru uwolni więcej czynnych składników niż pokrojenie w plastry lub posiekanie. Ważne jest, aby kupować imbir, gdy jest świeży. Nie kupuj kłączy imbiru, które mają miękkie plamy lub spleśniałą, pomarszczoną skórkę.

Łyżeczka sproszkowanego imbiru.

Przy problemach takich jak wzdecia, drozdzycy:

5 plastrów imbiru, 1 łyżeczke kminku. 4 szklanki wody gotować na małym ogniu tak długo aby zostało tylko 1 szklanka wody. Pić 30 min przed posiłkiem.

lub

5 grubszych plastrów imbiru zalać 1 l gorącej wody i gotować na małym ogniu 30 min. Wlać do termosu i pić dopąki gorace.

Słodycze

halloween-candy-1014629_960_720

Najnowszy bohater popularnej bajki dla dzieci zachęca w reklamie telewizyjnej do  wypróbowania żelek i ciasteczek. Spiderman zdobi opakowanie ‘zdrowych’ płatków śniadaniowych. Agencje reklamowe prześcigają się z pomysłami na modne slogany i kolorowe opakowania słodyczy dla najmłodszych konsumentów.

Słodycze to niewątpliwie intratny biznes. Niestety objadanie się słodyczami ma poważne konsekwencje na zdrowiu dzieci i dorosłych… Brytyjscy naukowcy ostrzegają, że cukier, konserwanty i sztuczne barwniki dodawane do słodyczy mogą powodować wahania nastrojów, problemy z koncentracją, nadpobudliwość, alergie i próchnicę. Mogą również prowadzić do całkiem poważnych schorzeń jakimi są cukrzyca typu II, nadwagi i otyłości.

Czy zatem powinniśmy ograniczyć lub zupełnie zrezygnować z dawania naszym pociechom słodyczy? Taka decyzja na pewno miałaby bezpośredni wpływ na stan zdrowia dziecka. Być może dotychczasowe problemy ze zdrowiem by zniknęły. Na pewno łatwiej jest odmówić słodycze kilku miesięcznemu dziecku, ale jak wytłumaczyć to już przedszkolakowi lub pierwszoklasiście, który widzi inne dzieci swobodnie jedzące słodycze? Dziecko może poczuć okradzione ze słodkiego smaku dzieciństwa, w efekcie może nawet zbuntować się i kupować słodycze ‘po kryjomu’ w szkolnym sklepiku.

Słodycze można próbować zastąpić owocami, jednakże dzieci szybko potrafią wykryć podstęp. Dobrym rozwiązaniem może się również więc wydawać sięgnięcie po słodycze ze sklepów ze zdrową żywnością. W Polsce jest coraz więcej sklepów ze zdrową, ekologiczną żywnością, trzeba się jedynie trochę rozejrzeć  i zainteresować tematem.

Konsumenci nierzadko powątpiewają czy ekologiczna żywność jest lepsza od tej konwencjonalnej. Niestety prawdą jest, że produkty ekologiczne również często  przemycają w swoim składzie wcale nie tak zdrowe: naturalne aromaty, cukier, słód jęczmienny, polepszacze smaków i wiele innych zagadkowych dodatków. Dodatkowo takie produkty są często wysoko przetworzone, poddane pasteryzacji, obróbce w wysokich temperaturach. Efekt jest taki, że nawet gdy składniki początkowo były bio, to po to takiej obróbce ich wartość odżywcza znacznie ubożeje.

Od kilku lat światowe trendy w odżywianiu bije dieta raw, czyli dieta surowa lub witariańska. Polega ona na spożywaniu żywności najbliższej naturze. Surowa dieta obfituje zatem w świeże warzywa i owoce, nieprzetworzone orzechy i nasiona, glony, kiełki, soki i koktajle. Miłym zaskoczeniem dla wielu jest możliwość spożywania najbardziej naturalnej i nieprzetworzonej czekolady, z nieprażonego ziarna kakao, która jest słodzona naturalnym nektarem z meksykańskiej agawy, często z dodatkiem superfoods, na przykład sproszkowaną lucumą – rosliną peruwiańską, która obfituje w bogate w substancje odżywcze.

Witariańskie słodycze to prawdopodobnie najzdrowsze słodycze dostępne na rynku, tworząc tym samym idealny wybór dla rodziców, którzy nie chcą zakazywać swoim dzieciom czerpania radości z naturalnych słodkich smaków.

Słodycze witariańskie są suszone w bardzo niskich temperaturach, zawsze poniżej 42 stopni Celsjusza. Taka delikatna obróbka umożliwia zachowanie pakietu cennych witamin, minerałów, przeciwutleniaczy i enzymów w nienaruszonej formie i składzie. Słodycze są słodzone świeżo wyciśniętymi sokami z ekologicznych owoców lub syropem z agawy meksykańskiej, która jest trzykrotnie słodsza od cukru i która równocześnie ma czterokrotnie niższy indeks glikemiczny niż cukier. Pozostałymi składnikami witariańskich słodyczy i przekąsek są nieprażone ziarna, orzechy  i nasiona (w tym ziarno kakaowca), owoce, warzywa i naturalne przyprawy. Słodycze witariańskie to również idealny wybór dla cukrzyków, cierpiących na alergię glutenową i inne alergie pokarmowe. Witariańskie produkty są wolne od cukru, syropu jęczmiennego, melasy, glutenu, nabiału, laktozy, skrobi, soi, drożdży, składników genetycznie modyfikowanych, polepszaczy i konserwantów.

Z punktu widzenia dziecka witariańskie słodycze nie różnią się znacznie od tradycyjnych słodyczy. Przede wszystkim są słodkie i smakują wyśmienicie, ale są wartościowe i zdrowe, a to przecież najważniejsze. W efekcie ochota na słodkości dzieci zostaje zaspokojona a rodzice mają spokojne sumienie wiedząc, że ich pociechy mają dostęp do najzdrowszych słodyczy.

 

 

Enzymy

Enzymy są to proste lub złożone białka produkowane w żywych organizmach i katalizujące przebieg szeregu reakcji metabolicznych. Reakcje katalizowane przez enzymy odgrywają rolę we wszystkich przejawach życiowych komórki.

Każdy enzym zajmuje w komórce określone miejsce w zespole wszystkich enzymów uczestniczących w określonych łańcuchach czy też cyklach reakcyjnych, które składają się na określoną aktywność metaboliczną.

Wyobraźmy sobie, co by się stało gdyby zabrakło pepsyny w soku żołądkowym? Szansa na przyswojenie białek byłaby minimalna, a przecież jest to główny składnik budulcowy komórek. Podobnie jest z innymi enzymami – każdy z nich pełni określone funkcje i w przypadku zaburzenia ich działania stajemy w obliczu poważnych problemów zdrowotnych.

Enzymy jako białka są wrażliwe na czynniki denaturujące, są termolabilne i wykazują optimum temperaturowe, najczęściej pokrywające się z fizjologicznym zakresem temperatur.

W mechanizmie ich działania istotny moment stanowi utworzenie przejściowego połączenia substratu z enzymem. W takim połączeniu następuje rozluźnienie odpowiednich wiązań, czemu towarzyszy aktywacja substratu, przez co zwiększa się jego łatwość wejścia w reakcję.

Tworzenie połączenia enzymu z substratem zachodzi jedynie w określonym miejscu cząsteczki enzymu, zwanym centrum aktywnym (specyficzne ułożenie reszt aminokwasowych lub grupa prostetyczna, np. hem). W formowaniu centrum aktywnego biorą udział aminokwasy leżące w różnych, nawet bardzo odległych od siebie miejscach łańcucha polipeptydowego. Dlatego też struktura przestrzenna białek enzymatycznych jest niezwykle istotna i decyduje o ich własnościach katalitycznych.

Jakie rodzaje enzymów trawiennych występują u człowieka i jaka jest ich rola?

Trawienie pokarmu rozpoczyna się w jamie gębowej. W trakcie mechanicznej fragmentacji, rozdrabniania, miażdżenia i rozcierania pokarm jest zwilżany śliną.

W ślinie cząstki pokarmu ulegają rozpuszczeniu i wstępnemu strawieniu przez amylazę ślinową (enzym zapoczątkowujący trawienie cukrów, działający do momentu unieczynnienia przez kwaśne soki żołądkowe). W jamie gębowej formowane są kęsy, które przesuwają się wzdłuż gardzieli i przełyku do żołądka przy udziale fali skurczów mięśniowych zwanych skurczami perystaltycznymi.

W żołądku pepsyna pod wpływem kwasu solnego wstępnie rozkłada białka, a podpuszczka ścina białko zawarte w mleku. Papka pokarmowa przesuwa się następnie do dwunastnicy, pierwszego odcinka jelita cienkiego.

Jest to bardzo ważne miejsce w układzie pokarmowym, gdyż tu właśnie zachodzi większość chemicznych i enzymatycznych procesów trawiennych. Do dwunastnicy uwalniane są enzymy trzustki (trypsyna i chymotrypsyna powodują dalsze trawienie białek, lipaza trzustki rozkłada tłuszcze, amylaza trzustki powoduje dalsze trawienie cukrów, a rybonukleaza i deoksyrybonukleaza rozkładają wolne kwasy nukleinowe) oraz żółć z wątroby (rozbijająca tłuszcze na drobne kropelki i aktywująca enzymy trzustki).

W przewodzie pokarmowym występują także amylazy, maltaza, sacharaza, laktaza (rozkładające cukry), egzo- i endopeptydazy (rozcinające łańcuchy polipeptydowe) oraz dipeptydazy (rozkładające kompleksy białkowe).

Woda

drop-of-water-862316_960_720

Nasz organizm zbudowany jest 70 % z wody, potrzebuje wody, aby wszystkie procesy życiowe i reakcje chemiczne przebiegały bez zakłócenia. Bez jedzenia możemy przeżyć nawet miesiąc, bez wody najwyżej kilka dni. Najwięcej wody znajduje się we krwi, nerkach, sercu i płucach.

Jakie funkcje są wspomagane przez wodę?

Oddychanie  Właśnie dzięki wodzie krew nasza jest odpowiednio rozcieńczona, dlatego krew może transportować tlen oraz składniki odżywcze do wszystkich komórek naszego ciała.

Trawienie

Znajduje się w soku żołądkowym, jelitowym, żółci oraz naszej ślinie. Bez wody nasz organizm nie móglby usunąć szkodliwych resztek z naszego organizmu.

Reguluje
Temperaturę ciała oraz ciśnienie tętnicze.

Podnosi

Odporność naszego ciała.

Chroni i nawilża

Naszą skóre, błony śluzowe, gałkę oczną, rdzeń kręgowy,włosy.

Niezbędna do myślenia

Właśnie dzięki wodzie nasza krew może dostarczyć naszemu mózgowi odpowiedniej ilości tlenu, aby ten mógł lepiej funkcjonować.Gdy pijemy odpowiednią ilość wody podwyższa się zdolność koncentracji, pamięci, znikają kłopoty z trawieniem, zaburzeniem pracy serca oraz uporczywe bóle głowy.

Wiemy, że każdy człowiek w ciągu doby traci do 2-2,5 l wody, dlatego właśnie powinna ona być regularnie uzupełniana. Gdy mamy za mało wody w naszym organiźmie pierwsze objawy to suchość skóry dłoni i miejsca za uszami. Najlepiej pić powoli małymi łykami, systematycznie w ten sposób nie obciążymy układu krążenia oraz woda nie będzie szybko usunięta.

Pamietajmy, aby nie pić dopiero jak mamy pragnienie, gdyż to oznacza, że nastąpiło niewielkie odwodnienie.

Aby zachęcić wszystkich do picia wody pragnę przedstawić wiele powodów dla których warto ją pić:

 

Pozbędziemy się zbędnych kilogramów. Dlaczego? Woda nie posiada kalorii, oczyszcza nasz organizm z toksyny, ułatwia trawienie oraz wspomaga przemianę materii. Gdy napijemy się jej /1 godzinę/przed posiłkiem zahamuje ona nasz apetyt.

 

Pozbędziemy się stresu Razem z krwią woda rozprowadza składniki odżywcze, tlen i jednocześnie zabiera toksynę z naszego organizmu. Gdy pijemy za mało czujemy się słabo i jesteśmy bardziej nerwowi.

Wzmocnimy kości

Gdyż wody mineralne zawierają między innymi spore ilości wapnia. Zatrzymamy młodość w związku z tym, że woda wypłukuje toksynę, zawiera selen to właśnie przyczynia się, że opóźnia się proces starzenia organizmu.

Nasza skóra będzie gładka

Gdyż woda oczyszcza skórę z toksyny, nawilża ją i leczy co powoduje, że nasza skóra nie bedzie miała zmarszczek. Nasze zęby będa mocne Dlaczego? Gdyż woda mineralna zawiera również fluor to jest pierwiastek, który zapobiega próchnicy i wzmacnia zęby.

Wzmocnisz serce

Naukowcy udowodnili, że picie 5 -6 szklanek /o pojemności 250 ml/ dziennie zmniejsza o 54 % ryzyko śmierci u mężczyzn i 41% u kobiet.

 

Ciśnienie będzie właściwe

Woda reguluje również nasze ciśnienie. Jednak osoby przy wysokim ciśnieniu powinny uważać aby nie pić wody o dużej ilości sodu. Najlepiej i najtaniej pić wodę strukturalną.

Uchronisz pęcherz przed nowotworem

Jeżeli będziesz pić odpowiednią ilość wody to, że substancje toksyczne i rakotwórcze nie przywierają do ścian pęcherza tworząc stany zapalne, one będą szybciej usunięte.

Wzmocnisz odporność na infekcje

Woda nawilża nasze błony śluzowe dróg oddechowych. Właśnie to sprawia, że zanieczyszczenia i śluz są łatwiej usuwane i dzięki temu wzrasta nasza odporność.

Pomożesz tarczycy

Poprzez picie wody mineralnej o dużej zawartości jodu.

Pozbędziesz się wrzodów wątroby, dwunastnicy, nadkwasoty żołądka, choroby dróg żołciowych, cukrzycy, nadczynności gruczołu tarczycy. Woda mineralna zuber zawiera szczawy alkaiczno-ziemne, woda ta zobojętnia sok żołądkowy. Przyjmowana przed posiłkiem hamuje wydzielanie soku żołądkowego, pita w trakcie posiłku przyspiesza pasaż pokarmu z żołądka do dwunastnicy.

 
Woda… nie jesteś konieczna do życia, jesteś samym życiem. Jesteś najważniejszym i najwrażliwszym bogactwem, jakie istnieje na świecie.“ Antoine de Saint-Exupery

Antyoksydanty

Antyoksydanty są to związki chemiczne wykazujące zdolność neutralizowania wolnych rodników.

Dzielimy je na dwie podstawowe grupy:

endogenne (wewnętrzne, istniejące w każdej komórce, chroniące Twój organizm od środka),

egzogenne, dostarczane organizmowi z zewnątrz.

Wymienione antyoksydanty stanowią doskonałą broń i doskonałe zaopatrzenie całego układu immunologicznego w walce z zagrożeniami. Aby wzmocnić nasz układ antyokydacyjny stosujmy więc dietę bogatą w antyutleniacze, uprawiajmy umiarkowany sport czy trening w postaci długich pieszych wędrówek, aktywną rekreację, aktywne przebywania na świeżym powietrzu.

Na poziom antyutleniaczy endogennych mamy niewielki wpływ, natomiast zasadniczy na poziom antyoksydantów egzogennych.

Antyoksydanty chronią każdego z nas przed ryzykiem zachorowania na nowotwory, choroby układu krążenia, cukrzycę, choroby stawów, zaćmę. Podnoszą ogólną odporność organizmu na zakażenia i infekcje, łagodzą przebieg wielu chorób.
 

Odpowiedni poziom antyoksydantów w organizmie ma także istotne znaczenie w profilaktyce zaburzeń czynności mózgu.Wiele badań wykazało zmniejszenie występowania dużej liczby chorób neurologicznych, łącznie z niedokrwieniem mózgu, chorobą Parkinsona i Alzheimera w grupach o dużym spożyciu jarzyn i owoców lub stosujących suplementację antyoksydacyjną.

Według amerykańskich instytucji – National Cancer Institute i National Research Council, odpowiedni poziom antyoksydantów może zapewnić dieta uwzględniająca nie mniej niż dwa różne owoce i trzy porcje różnych jarzyn dziennie.

Antyoksydanty są więc podstawowymi elementami układu antyoksydacyjnego organizmu. W jego jakości kryje się m.in. tajemnica długowieczności.

Produkcji wolnych rodników znakomicie sprzyjają:
-stresujący tryb życia
-złe odżywianie
-niektóre leki
-zanieczyszczenia środowiska.

Wolne rodniki tlenowe powstające w procesach spalania:
– palenia papierosów
-spalania benzyny
-promieniowania radioaktywnego
-grillowania-smażenia potraw
-w naturalnych procesach zachodzących w organizmie

Muszą zostać „rozbrojone“. Robią to przeciwutleniacze, tj. związki chemiczne wykazujące zdolność neutralizowania wolnych rodników.

Do wyjątkowo skutecznych, bo działających wewnątrz komórki, antyoksydantów należy duet witamin : A i E.

Najbardziej są skuteczne, gdy działają razem. Rozpuszczają się w tłuszczach, więc bez najmniejszego problemu przechodzą przez cienką lipidową błonę komórki i wnikają do jej wnętrza.

Co jest źródłem antyutleniaczy egzogennych?

Wyjątkowo bogaty zestaw skutecznych antyoksydantów jest zawarty w wielu roślinach i suplementach z nich produkowanych:
-witamina A, E, C
-koenzym Q10
-beta-karoten
-bioflawonoidy (antocyjany, proantocyjany, kurkumin, zeaksantyna, likopen, luteina, kumaryny i kwas chlorogenowy, kwas elagowy, genisteina, izotiocyjaniany i indole, fitoestrogeny, sulforafan).

W badaniach prowadzonych przez University of Hawaii (USA) dowiedziono, że dieta obfitująca w środki spożywcze, które są dobrymi źródłami antyoksydantów (w tym przypadku badano cebulę, białe grejpfruty i jabłka), może zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka np. oskrzeli aż o 50%!

Wszystkie antyoksydanty odgrywają dodatkowo decydującą rolę we właściwym funkcjonowaniu błony komórkowej poprawiając tym samym przekazywanie substancji odżywczych z krwi do poszczególnych komórek.

Jedźmy więc dużo owoców i warzyw.  Pamiętajmy jednak, że środowisko życia roślin jest takie same jak zatrute środowisko, w którym żyje człowiek. Są więc one narażone na identyczne szkodliwe oddziaływania.

 
Oznacza to, że rośliny także bronią się przed wolnymi rodnikami za pomocą zawartych w nich witamin A i E oraz innych antyutleniaczy.

Większość witamin zawartych w roślinach może być więc unieczynniona, a ich działanie antyoksydacyjne już wykorzystane przez rośliny.
W dodatku dzisiejsze rośliny zawierają znacznie mniej witamin i minerałów, niż 20-40 lat temu.Potrzeba więc znacznej ilości warzyw i owoców, by zapewnić skuteczną ochronę Twojemu organizmowi przed wolnymi rodnikami.

Nasza kondycja musi być systematycznie odbudowywana – dzień w dzień – przy pomocy suplementów, ponieważ również dzień w dzień generujemy coraz większe obciążenie naszych organizmów jedząc to, co jemy, paląc papierosy, pijąc wodę taką, jaką pijemy, żyjąc w zdegradowanym środowisku i oddychając takim powietrzem, jakim oddychamy.

Nie da się przekroczyć granicy zdolności obronnych i adaptacyjnych naszego organizmu bez ryzyka pogorszenia zdrowia i skrócenia życia.

 

Gdzie szukać antyoksydantów w żywności?

Produkty o działaniu antyoksydacyjnym czyli przeciwutleniającym są między innymi :
• witaminy A, C i E, B
• składniki mineralne enzymów takie jak – żelazo, selen, cynk, mangan, miedź, magnez
• substancje roślinne : beta – karoten i flawonoidy.

 
Witaminy:

Witamina A stymuluje wzrost, wpływa korzystnie na narząd wzroku, poprawia przemianę materii, wygląd skóry, zwiększa odporność organizmu. Niedobór witaminy A hamuje wzrost organizmu, powoduje dolegliwości dermatologiczne oraz wywołuje „kurzą ślepotę” -czyli niewidzenie o zmierzchu.

Źródłem tej rozpuszczalnej w tłuszczach witaminy są tran, wątróbka, żółtka jaj, śmietana, masło, tłuste sery-/osobiście jestem za uzupełnianiem witamin tylko z warzyw i owoców/:

-zielone i żółte owoce oraz warzywa jak np. marchew, dynia, szpinak, jarmuż, sałata, fasolka szparagowa, zielony groszek, szczypior i koper. Prowitamina A, zwana też betakarotenem –znajduje się głównie w ciemnozielonych warzywach liściastych.

Witamina C jest niezwykle skutecznym przeciwutleniaczem, poza tym bez niej organizm nie wytworzy kolagenu. Witamina C wpływa też na wzrost i rozwój komórek organizmu, utrudnia przenikanie do nich wirusów, przyspiesza procesy gojenia. Zbyt mała jej ilość w diecie manifestuje się osłabieniem, bladością skóry i błon śluzowych, pękaniem drobnych naczynek krwionośnych, bólem głowy, krwawieniem z dziąseł.

Głównym źródłem tej witaminy świeże  owoce i warzywa poniżej pare przykładów:

owoce cytrusowe-zawierają najwięcej witaminy C

owoc róży-temu symbolowi młodości, od wieków przypisywano znakomite właściwości lecznicze

jarzębina-witamina C (35 – 45 mg w 100 g) i beta – karoten,  zawierająca również witaminy z grupy B, PP i K, potas, sód, magnez i miedź, kwasy organiczne, garbniki i pektyny

berberys-zawierają 10 razy więcej witaminy C, niż cytryna (3 owoce pokrywają dzienne zapotrzebowanie), a także E, A, K, B1, B2

żurawiny-zawierają dużo pektyn i witaminy C,owoce żurawiny zawierają witaminę C (10 – 30 mg w 100 g), sporo wapnia i fosfor, a także miedź i jod

czarna porzeczka-posiada 3razy więcej witaminy C, niż cytryna

jabłka-w 100 gramach jabłka występuje 10 mg witaminy C

jagody/Borowki-są źródłem wit. C i żelaza, dzięki dużej zawartości wit. A pozytywnie wpływają również na wzrok, ponadto 140g owoców zawiera około 7 gram błonnika

kapusta kiszona, która w 100 gramach zawiera jej około 18 miligramów

pomidor– duży owoc (ok. 180 g) pokrywa dzienne zapotrzebowanie na tę substancję w 60 procentach

papryka– wystarczy zjeść 7,5 dekagramów zielonej papryki, aby pokryć dzienne zapotrzebowanie na tę witaminę

natka pietruszki -zawartosc Witaminy C 178 mg  płaska łyżeczka natki pietruszki zawiera więcej witaminy C niż cała cytryna!

ogórki kwaszone – zawartość Witaminy C4 mg

 

Witamina E reguluje procesy rozrodcze, a także jest antyoksydantem, czyli eliminuje wolne rodniki tlenu. Poza tym, związana jest z przemianą azotową i oddychaniem. Jej niedostatek może powodować zaburzenie czynności jajników i może prowadzić do bezpłodności. Zapewnienie organizmowi odpowiedniej dziennej dawki gwarantuje mu długą młodość.

Jej naturalnym dostawcą są: zboża, orzechy, awokado oraz oleje roślinne./rzepakowy,olej z oliwki, ciemnozielone warzywa, jaja, zarodki zbóż, oleje roślinne, owies, olej słonecznikowy, orzeszki ziemne, pomidory, olej z zarodków zbóż.

 

 

Witamina B1 bierze udział w przemianach węglowodanów, gospodarce wodnej, oddychaniu tkankowym i wchodzi w skład niektórych enzymów. Zbyt mała jej ilość prowadzi do zaburzeń czynności układu nerwowego i procesów trawiennych. Źródłem Witaminy B1 są produkty zbożowe grubego przemiału, orzechy, nasiona strączkowe, ryby, owoce i warzywa.
Witamina B2 jest czynnikiem wzrostu i warunkuje prawidłowe funkcjonowanie wzroku. Jej niedobór to upośledzenie widzenia, zmiany w rogówce oka, stany zapalne skóry i języka oraz pękanie kącików ust. Można temu zapobiec jedzac  sery, produkty zbożowe, warzywa i owoce oraz produkty mleczne najlepiej skwaszone, migdały, pełne ziarno, brukselka,

Witamina B3 współdziała w procesach metabolicznych. – pomaga w metabolizmie i przekształcaniu białek, tłuszczów oraz węglowodanów, wspomaga pracę układu trawiennego, niezbędna do utrzymania w prawidłowym stanie skóry oraz języka, niezbędna do produkcji kortyzonu, insuliny oraz męskich i żeńskich hormonów płciowych, niezbędna do prawidłowego funkcjonowania systemu nerwowego oraz mózgu, poprawia krążenie i redukuje poziom cholesterolu.

Jej źródłem są makrele, drób, cielęcina, wątróbka– kiełki pszenicy i białe części grejpfruta. Jej długotrwały niedobór prowadzi do wystąpienia pelagry/zapalenie skory, otepienie, biegunka.

 

Witamina B5 wspomaga prawidłowy wzrost., niezbędna do przekształcania pokarmu w energię, pomaga organizmowi zwalczyć infekcje i choroby, pomaga leczyć rany, pomaga rozwijać funkcje centralnego systemu nerwowego, niezbędna do funkcjonowania nadnerczy, rozwija zdolność organizmu do walki ze stresem, chroni komórki przed uszkodzeniem spowodowanym promieniowaniem, przedłuża życie.

Pokarmy bogate w witaminę B5:
warzywa strączkowe, zarodki zbóż, pełne ziarna, jagody bzu czarnego, sok pomarańczowy.

 

Witamina B6 bierze udział w syntezie białek i kwasów nukleinowych. Jest niezbędna do produkcji przeciwciał i erytrocytów. utrzymuje w zdrowiu skórę, zęby, mięśnie i nerwy, niezbędna do prawidłowego przyswajania witaminy B12, niezbędna do produkcji przeciwciał i czerwonych ciałek krwi, ważna dla metabolizmu i przekształcania węglowodanów, tłuszczu i białek, niezbędna do utrzymania prawidłowego poziomu sodu i fosforu które regulują objętość płynów ustrojowych.

Pokarmy bogate w witaminę B6:
melasa, warzywa liściowe, zarodki zbóż, pełne ziarna, śliwki, ryż, groszek, produkty zbożowe i strączkowe, produkty mleczno-skwaszone, warzywa i owoce. Niedostatek pirydoksyny manifestuje się zapaleniem warg, języka, spojówek oraz zmianami w układzie nerwowym.
Witamina B9 inaczej kwas foliowy jest głównym czynnikiem biorącym udział w procesie dzielenia się komórek organizmu, a także tworzenia się erytrocytów. Należy więc często sięgać po bogaty w folacynę szpinak i brokuły, kapusta,salata.

Znaleźć też ją można w innych warzywach, orzechach, słoneczniku, , kiełkach pszenicy i owocach, na przykład w bananach i pomarańczach.Typową przyczyną niedoborów kwasu foliowego są błędy dietetyczne za mało jest w posiłkach surowych warzyw i owoców oraz pełnych ziaren zbóż,natomiast zbyt duża ilość produktów wysoce przetworzonych.

“Zabójcą” kwasu foliowego jest zwłaszcza nikotyna, jak też alkohol, z wyjątkiem piwa, które jest jednym ze źródeł tej witaminy. Ale uwaga -witamina jest bardzo wrażliwa na działanie promieni świetlnych i wysokiej temperatury.

Toteż warzyw bogatych w witaminę nie gotujemy – tylko jemy na surowo

Witamina B12 rola witaminy B12 w procesach metabolicznych wiąże się z jej udziałem (w składzie enzymów kobamidowych) w przemianie białkowej, tłuszczowej i węglowodanowej. Będąc źródłem grup metylowych, witamina B12 normalizuje (w połączeniu z kwasem foliowym i witaminą B6) przemianę metioniny, zapobiega stłuszczeniu wątroby, zwiększa zużycie tlenu w stanach niedotlenienia. Wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe: sprzyja obniżeniu poziomu cholesterolu we krwi i wyprowadzeniu go z naczyń krwionośnych. Stymuluje syntezę białka, normalizuje procesy wzrostu i rozwoju.

Zapewnia aktywność, uczestniczy w wytwarzaniu czerwonych ciałek krwi, przeciwdziała niedokrwistości, umożliwia syntezę kwasów nukleinowych w komórkach, przede wszystkim szpiku kostnego; wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego, uczestniczy w tworzeniu otoczki mielinowej ochraniającej komórki nerwowe i neuroprzekaźników nerwowych, zapewnia dobry nastrój, równowagę psychiczną, pomaga w uczeniu się, skupieniu uwagi; odgrywa rolę przy odtwarzaniu kodu genetycznego; dzięki niej zmniejsza się poziom lipidów we krwi; wpływa na układ kostny, pobudza apetyt. Skutki niedoboru są niedokrwistość, zahamowanie dojrzewania komórek, szczególnie krwi, opóźnienia wzrostu, częste biegunki, zaburzenia w funkcjonowaniu mózgu i układu nerwowego, trudności w zachowaniu równowagi, rozdrażnienie, irytacja, stany lękowe, depresje, zmęczenie, drętwienie rąk i nóg, trudności z chodzeniem, jąkanie się, bezwład umysłowy i fizyczny, drętwienie, mrowienie, utrata pamięci, dezorientacja, stany zapalne ust, niemiły zapach ciała.

Źródła w pożywieniu można znaleźć w produktach pochodzenia zwierzęcego chudym mięsie, rybach, skorupiakach, serach i jajach; w małych ilościach występuje w niektórych gatunkach glonów, np. ao nori, dulse, produktach mleczno-skwaszonych, które dodatkowo zawiera duże ilości wapnia pomagające ją przyswajać.

Mineraly:

Selen wchodzi w skład enzymu zawartego w erytrocytach, zapobiega hemolizie krwi, wraz z witaminą E stabilizuje błony komórkowe oraz steruje przemianami siarki w organizmie człowieka. Jako przeciwutleniacz zapobiega przedwczesnemu starzeniu się komórek. Selen zapobiegający też stłuszczeniu wątroby, znajduje się w soli kamiennej, orzechach, kukurydzy i zielonym groszku.

Cynk wchodzi w skład aż 59 proc. enzymów, jest niezbędny do syntezy białek oraz kwasów nukleinowych. Przyspiesza gojenie się ran. Niedobór powoduje zaburzenia smaku i węchu. Znaczącym źródłem cynku są mięso zwierząt, ryby, ostrygi, jaja,  warzywa i ziarna zbóż.
Mangan wchodzi w skład wielu enzymów, inne zaś uaktywnia. Wpływa na przemiany tłuszczów i cholesterolu oraz hormonów płciowych, reguluje pracę układu nerwowego.

Mangan znajduje się w ziarnach zbóż, orzechach, warzywach liściastych.

Miedz jest niezbędna do wytwarzania krwinek czerwonych, bierze udział w tworzeniu kości. Powszechnie występuje w większości produktów spożywczych, najwięcej miedzi zawierają warzywa i owoce.

Magnez posiada układowy wpływ na procesy energetyczne we wszystkich organach i tkankach, zwłaszcza – aktywnie zużywających energię (serce, układ nerwowy, pracujące mięśnie). Posiada on działanie osłaniające w stosunku do mięśnia sercowego, wykazując korzystny wpływ na serce w zaburzeniach rytmu, w chorobie niedokrwiennej serca, m.in. w zawale serca, poprawiając zaopatrzenie mięśnia sercowego w tlen i ograniczając rozległość jego uszkodzenia. Magnez wykazuje także działanie rozszerzające na naczynia krwionośne i sprzyja obniżeniu ciśnienia. W cukrzycy magnez zapobiega powikłaniom ze strony naczyń krwionosnych.

Wystepuje w orzechch, nasionach słonecznika, razowym pieczywie, kaszy gryczanej, roślinach strączkowych (fasola, soja, soczewica, groch), nie rafinowane produkty zbożowe.

Flawonoidy to jeden z typów substancji fitochemicznych, które znajdują się w roślinach. Występują m.in. w owocach (szczególnie cytrusowych), warzywach (np. pomidorach, brokułach, papryce, sałacie), kaszy gryczanej, roślinach strączkowych (np. soi), herbacie, w czerwonym winie, młodym pieprzu. Substancje te często są kolorowe i nadają owocom jagodowym czerwone i granatowe barwy, a cytrusowym – pomarańczowe i żółte.
Flawonoidy są składnikami ziół i innych roślin, które wykorzystywano już bardzo dawno do leczenia wiele chorób. Na co pomagają znanymi związkami flawonowymi są rutyna i kwercetyna. Działają one podobnie jak witamina C, która wzmacnia większe naczynia krwionośne.

Beta-karoten jako antyoksydant chroni komórki organizmu przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, niszczących struktury błony komórkowej oraz wykazujących niekorzystny wpływ na podział komórek. Beta-karoten jest prowitaminą wit. A, warunkującej prawidłowy proces widzenia oraz rozwój komórek nabłonka i struktury błon komórkowych.

W naturze występuje ponad 500 barwników zwanych karotenoidami. To właśnie one nadają roślinom, a wśród nich owocom i warzywom, żółtą, pomarańczową i czerwoną barwę.

Karotenoidy występują także w zielonych warzywach liściastych, lecz ich zabarwienie jest maskowane przez zielony chlorofil. Ich obecność ujawnia się jesienią kiedy rośliny przestają produkować chlorofil i ich liście przebarwiają się na żółto i czerwono.

Najlepiej znanym karotenoidem jest beta-karoten występujący w wielu pomarańczowych i żółtych owocach oraz zielonych warzywach liściastych

 

Źródła beta-karotenu; żółte i pomarańczowe warzywa: marchew, dynia, pomidory; żółte i pomarańczowe owoce: morele, brzoskwinie, nektarynki, melon, mango; zielone warzywa liściaste: szpinak, kalafior, brokuły, sałata, cykoria, włoska kapusta, jarmuż, liście buraka, rzepa, gorczyca, mniszek lekarski, endywia, inne warzywa i owoce: szparagi, groszek, wiśnie, suszone śliwki

 

 

Witamina E hamuje utlenianie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Witamina E działa synergistycznie z beta-karotenem. Witamina E nazywana jest witaminą młodości, chroni komórki przed utleniaczami i krwinki czerwone przed przedwczesnym rozpadem. Ponadto witamina E pobudza trawienie i niezwykle korzystnie działa na włosy, paznokcie i skórę.

Znajduje sie w zielonych i żółtych owoce oraz warzywa.